Poema fragmento: VENTO, VENTIÑO, VENTEIRO- Antonio García Teijeiro

POEMA "A BRUXA CURUXA"- Gloria Sánchez

TUMBAS POR AQUÍ TUMBAS POR ALLÁ

ELABORAR UNHA CABAZA

A BRUXA CURUXA-Poema

HISTORIA DO SAMAÍN

LAS CALAVERAS- CANCIÓN

VOCABULARIO TEMA 5 E TEMA 6

VOCABULARIO TEMA-5

Trasgos: Trasno. Ser fantástico nocturno que adoita facer estragos e enredar sen producir dano grave. Rapaz argalleiro, inquieto.

Provisións: Reservas de alimentos ou outras cousas necesarias; depósito, almacenamento.

Cacique: Persoa que exerce de maneira absoluta o poder real nun pobo ou territorio.

Vaidoso: Persoa que ten unha estima esaxerada de si mesmo.

Mosquetón: Arma de fogo parecida ao fusil pero máis curta.

Sufocar: Extinguir, apagar.

Fouciños: instrumentos de labranza de folla grosa e forte co mango máis longo ca o da fouciña, que se utiliza para rozar

Agocho: Escondite.

Argucias: artimaña, estrataxema. Medio hábil que se utiliza para conseguir algo.

Pendurar: Colgar.

VOCABULARIO TEMA-6

Bandoleira: 1.Persoa que se dedica a roubar polos camiños.  2.Correa que vai desde o ombreiro á cintura e serve para colgar cousas nela.

Arrabear: Rabiar. Sentir rabia, ira.

Aguerrida: Que está sempre disposta a loitar por aquilo que merece ser defendido.Que non teme a adversidade.

Convidar: Invitar.

Barallar: Resolver, remexer. Mesturar as cartas.

Alcume: Nome que se lle dá coloquialmente a unha persoa en lugar do seu propio. Mal nome, alias, sobrenome.

Rexeitar: Non aceptar, desaprobar. Desprezar,apartar.

Zafar: Fuxir, soltarse, escapar.

Espallar: Difundir, propagar, divulgar.

VERSOS POEMAS DE EDUARDO PONDAL

VERSOS EDUARDO PONDAL

Cando te vexo

os camiños dos ventos

ela vence o desterro

cos sopros do vento

levántase as montañas

que aínda acaba

nin de velar a carne vil comprada

Atrás non miredes

non ver. Ela é clemente.

Arrastran no seu camiño

darche un biquiño

Os esquivos vendavales

as cordas dos combates

Chegarán os tempos

con cuspe do inferno.

Novas esperanzas morren

que sabe el do seu nome.

O GATO- Día das letras galegas 2023

Queres saber a historia do gato? 

PULSA AQUÍ

O GATO (Historia da cantiga) 

Xuntáronse catro un día,
os millores deste barrio,
mataron un gato a tiros
e o meteron nun saco.

Vai o gato metido nun saco,
vai o gato prá terra da Laxe;
vai o gato metido nun saco,
ai, gatiño! xa non volve máis.

Que tal lles parecería
a calquera deses catro,
que os meteran nun saco
como fixeron co gato.

Vai o gato metido nun saco,
vai o gato prá terra da Laxe;
vai o gato metido nun saco,
ai, gatiño! xa non volve máis.(BIS)

Aquel gato era un artista,
traballaba na ribeira,
agora é un bañista 
na praia da Castiñeira

Vai o gato metido nun saco,
vai o gato prá terra da Laxe;
vai o gato metido nun saco,

ai, gatiño! xa non volve máis.(BIS)

BIOGRAFÍA DE FRANCISCO FERNÁNDEZ DEL RIEGO (PACO)

VOCABULARIO T.8 e T.9

NORMAS ORTOGRÁFICAS TEMA 6

POEMA- OS NUMERAIS